Ontstressen in Hanoi

Gisteren hebben we in de relaxstand gezeten. Na alle indrukken en de hectiek van de hele dag toeren in de stad, hebben we in een hippe koffietent met airco gejokerd. Ik moet eraan geloven. Spelletjesweigeraar pur sang. Maar de mannen hebben inmiddels de traditie na twee maanden reizen om elke dag even te jokeren. En ik pas me natuurlijk aan, t is ook onmogelijk omdat niet te doen als je met meneer Sweers (Peter) reist. 
Hoog tempo, doelgericht en gericht op in zo kort mogelijke tijd zoveel mogelijk te zien. Grote stappen vooruit… en ik ren -of in andere omstandigheden- ski er achteraan. Is al jaren zo en en zal ook zo blijven. En sommige dingen moet je ook vooral laten omdat werkt. 
Voordeel is dat het lekker opschiet en we altijd een plan hebben. En vervolgens het plan ook weer net zo makkelijk laten varen. En weer iets anders verzinnen. En zo gaat het, dag in dag uit. 

Zo was gisteren binnen no-time voor de middag een massage geregeld in een luxe Spa een paar blokken verderop. In het kader van ontstressen.  De receptioniste barstte spontaan in lachen uit toen Peter zich meldde voor de massage. En dat is niet gewoon hier, de mensen zijn hier zo gedienstig en beleefd.
Mijn masseuse leek wel een katvrouwtje ze kroop over me heen lenig en behendig en kneedde me tot op het bot. En bij Peter en Hein hoorde ik geluiden alsof er kokosnoten werden gekraakt. Vandaag klaagde Peter overigens wel over rugpijn.