65 US dollar please

5 juni 2018 - Thành phố Hội An, Vietnam

Met Hein naar de dokter in het ziekenhuis.  Hij knapt maar niet op. Hop taxi in om tien uur in de ochtend in het ziekenhuis. We belanden op een speciale afdeling “ International Department”.  Tweede verdieping. We zien rijen van mensen wachten op de gang en ik denk dit gaat wel even duren. Maar eenmaal boven is het de rust zelve. Een alleraardigste meneer van midden vijftig die goed Engels spreekt -das altijd handig- helpt ons verder. Geen dokter schatten wij in. Formulieren invullen, bloeddruk meten, eerste klachten inventarisatie allemaal op de gang. Moet kunnen. En eerst 65 US dollar please. En dan wachten op de dokter. Er lopen steeds mensen in een uit een behandelkamer. Verpleegkundigen met kapjes, mannen met witte jassen. De deur blijft half open. We horen ook nog iemand gillen van de pijn, een Engelse jongen schat ik in. Scooter accident. De intake meneer raadt ons dan ook aan niet zelf hier op de scooter te duiken. “ Every day.. lots of people… scooter....  fractures.”  No ride on a scooter, zegt hij en hij benadrukt zijn woorden met een ferm gebaar. Een meisje /vrouw van Nina’s leeftijd  wordt binnen gereden in een rolstoel door een vriendin. Ze praten Engels. En ik vang op inderdaad een scooter accident en dan elke dag terug om wonden schoon te maken.  
Hein mag mee. Ik zie de dokter naar binnen sloffen. Wellicht wacht hij op iets spannends dat nog binnen gaat komen. Hij had het zich vast anders voorgesteld op de internationale afdeling. In plaats van hele dagen toeristen met darminfecties of scooter gerelateerde problematiek. 
Ik blijf op de gang, de deur blijft open. Ik hoor nog geen gegil. 
Hein heeft een infectie waarschijnlijk opgelopen door t eten. Mag niet uitdrogen.
Voor die 65 US dollar worden we wel helemaal naar de lift en beneden begeleid door weer een meneer in een witte jas die dezelfde armband heeft als ik. Een vriendelijke man die er lol in lijkt te hebben om contact met ons te maken. We kopen een zak met pillen. Tot de taxi toe begeleidt de vriendelijke meneer in witte jas ons. Das dan wel weer heel klantgericht.  En ik denk dat doen ze wel heel goed met die toeristen voor 65 US dollar. 

Foto’s